Artemiso(-de-Chino)
Artemisia verlotiorum
Asteraceae Compositae
Autre noum : Artemiso(-di-fraire-Verlot).
Noms en français : Armoise de Chine, Armoise des frères Verlot.
Descripcioun :Aquesto artemiso que nous vèn de Chino èi devengudo mai coumuno que l'artemiso Artemisia vulgaris emé qunto èi poussible de s'engana que ié sèmblo proun. Pamens trachis en group au contro de la proumiero, si fueio d'en aut soun à divisioun entiero e sènton bon, alor que l'artemiso pudis ; en mai d'acò, si flour soun pu roujo. Coumpara emé l'artemiso.
Usanço :Lis Artemisia soun forço emplegado en Chino, mai sèmblo pulèu pèr annua que verlotiorum.
Port : Grando erbo
Taio : 60 à 250 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Artemisia
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Escoumbre e proche dis oustau
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Artemisia verlotiorum Lamotte, 1877
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988